Joyce Willemse

Zolang ik mij herinner ben ik gedreven me op kunstzinnige wijze te uiten of een torentje van woorden te bouwen. Als kind danste, tekende en zong ik (verhalen). Ik zat graag met mijn handen in de klei. Of mjjmerde over levensvraagstukken, mensen (en hun beweegredenen), spiritualiteit (reïncarnatie) en de natuur. Wij begrijpen lang niet alles wat er te weten valt. Elk mens is een schakel in de ontdekking van 'de waarheid' en het verhogen van het bewustzijn. Mijn grootste drijfveer is mezelf uiteenzetten en ruimte kweken voor bezinning, vooral bij de (poëtische) installaties is dit een grondtoon bij de ontwerpen: door middel van beleving mensen ontvankelijk maken de weg naarbinnen te gaan. 

 

Mijn inspiratie vind ik in mijn innerlijke wereld. Iets wat ik in de natuur of op straat vind of maatschappijzorgen kunnen ook inspiratie geven. Soms is het beginnen en mezelf expressief uitdrukken. Tijdens het zoekproces naar de juiste vorm en beeldtaal, mix en experimenteer ik met materiaal. Ik werk met papier, stof, kranten, hout, koper, steen en metaal (brons). Er ontstaat n symbooltaal waarmee ik de essentie van  gedachte- en gevoelswereld kan verbeelden.